Obecnie większość archeologów jest zdania, że w rejonie piramidy mułowej w Hawarze znajdują się pozostałości Wielkiego Labiryntu. To monumentalne dzieło starożytnej cywilizacji, opisane przez Herodota, składało się z 3000 pomieszczeń zajmujących powierzchnię około 25 km2. Odkrycie nawet jednej komnaty lub jednego z wejść Labiryntu byłoby sensacją archeologiczną na miarę światową, wielokrotnie przekraczającą odnalezienie słynnego grobowca Tutenchamona
O wielkim projekcie badawczym opowiadali na konferencji prasowej w Warszawie Andrzej Wójcikiewicz - Prezes Zarządu Fundacji Wspierania Badań Archeologicznych „Dar Światowida”, a zarazem kierownik Projektu Hawara, Adam Szynkiewicz - pracownik naukowy Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, kierownik badań geofizycznych w Hawarze, Reda Abdel Haleem Khaliefa (Egipt) – kierownik prac badawczych na terenie nekropolii w Hawarze, były inspektor na terenie trzech piramid w Gizie z ramienia Najwyższej Rady Starożytności, Mohamed Abd El Hady (Egipt) - pracownik naukowy Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Kairze, specjalista od konserwacji zabytków, członek grupy badawczej w Hawarze oraz William Brown (USA) - inżynier budowlany, odpowiedzialny za nadzór nad Projektem Hawara ze strony Fundacji. Ostatnie prace badawcze i archeologiczne w rejonie Nekropolii w Hawarze (Fauym) przeprowadził w 1911 roku Anglik Finders Petrie. Kolejny przełom - Najwyższa Rada Starożytności w dniu 6 marca 2008 roku wydała pozwolenie na kompleksowe badania w Hawarze. W dniu 18 marca 2008 roku po raz pierwszy w historii tego terenu przeprowadzono głębokie badania za pomocą tzw. georadaru (Ground Penetrating Radar – GPR). Badaniom patronował Wydział Archeologii Uniwersytetu w Kairze, a kierował nimi dr Adam Szynkiewicz z Uniwersytetu Wrocławskiego. Badania zostały powtórzone 25 maja 2008 roku – dostarczyły większą liczbę przekrojów terenu w bliskiej odległości przy piramidzie mułowej w Hawarze. Wyniki obydwu badań, wykonanych do głębokości około 20 metrów, były analizowane w Instytucie Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Są one ogromną sensacją, gdyż wykazują znaczące anomalie, szczególnie po stronie wschodniej i północnej piramidy mułowej, sugerujące istnienie podziemnych pomieszczeń, grobowców, tuneli, kanałów. Na podstawie wyników badań georadarowych, w czerwcu 2008 roku Najwyższa Rada Starożytności wydała pozwolenie na kolejny etap badań, który zakłada również prace wykopaliskowe w rejonach największych anomalii. Wykonane badania są efektem współpracy naukowo-badawczej pomiędzy Uniwersytetem w Kairze oraz Uniwersytetem Wrocławskim przy całkowitym finansowaniu ze strony polskiej przez Fundację Wspierania Badań Archeologicznych „Dar Światowida“. Oficjalna umowa pomiędzy Uniwersytetami i Fundacją została podpisana 7 kwietnia 2008 roku. Ze strony egipskiej podpisał ją Dziekan Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Kairze, prof. dr Alaaeldin Shaheen, ze strony polskiej Prorektor ds. Współpracy z Zagranicą, prof. dr hab. Krzysztof Nawotka, ze strony Fundacji – Prezes Andrzej Wójcikiewicz. Inicjatorem całego projektu badań w Egipcie jest Pani Lucyna Łobos z Wrocławia. Wszystkie badania w rejonie nekropolii w Hawarze (Fayum) finansowane są przez prywatnych darczyńców – sponsorów z Polski oraz przez Polonię z Chicago i Nowego Jorku – za pośrednictwem Fundacji „Dar Światowida“, z którą współpracuje fundacja „The Mysteries of the World“ Polonii amerykańskiej. Fundacja „Dar Światowida“ przekazuje te fundusze do Egiptu poprzez Uniwersytet Wrocławski. Źródło: http://modowo.hg.pl/
|